جلد اول
[پیش مقدمه .... ص : 3
(هو)
دوشم آمد ندا ز غیب بگوش کاي غریق گنه ز گفته خموش
این زبان تو کلک و نامه خجل و این بیان و بنان و خامه بهل
هر سخن و آنچه لطف و جذبه اوست هر قلم و آنچه حسن و جلوه اوست
هر چه علم است و خوبی است و جمال هر چه قانون و حکمت است و کمال
همه را پرتوي ز قرآن دان تو ز لا رطب و یابس این بر خوان
رهبر و پیشواي هر دو جهان هست قرآن بحجّت و برهان
هر چه خواهی بخواه از قرآن که دوا و شفا و نور در آن
بس امید است مرا شفاعت او دستگیر است مرا هدایت او
حرف باء آمد اوّل قرآن و آخرش حرف سین آمد از آن
یعنی او بس بود ز بود و نبود همه آثار اوست غیب و شهود
پس بس است این کتاب عالم را بس سلام و درود خاتم را
صفحه 17 از 235
أنوار العرفان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص: